نسخههای کهن قرآن عموماً با عنوان قرآنهای کوفی شناخته میشوند. کتابت قرآن با انواع مختلف خط کوفی تا اوایل قرن هفتم هجری ادامه داشته است. در این میان، دستهای از نسخههای کهن قرآنی حاوی ویژگیهایی اند که در سایر نسخههای کوفی بسیار کمتر دیده شده یا اصلاً دیده نشده است. این دسته از قرآنها را که در ظاهر کلی آنها افتادگی و تمایل به سمت راست وجود دارد، حجازی مینامیم. مقالۀ حاضر به بررسی و معرفی مهمترین ویژگیهای قرآن نویسی به سبک حجازی در سدۀ نخست و اوایل سدۀ دوم هجری میپردازد. این ویژگیها عموماً در کتابت قرآن به خط کوفی در سدههای بعدی ادامه نیافته است. بنابراین وجود تمام یا اکثر این نشانهها در یک نسخۀ کهن قرآنی به کتابت آن نسخه در در سدۀ نخست یا اوایل سدۀ دوم هجری اشاره دارد.