علی رغم نقش بیبدیل میرزا عبدالله افندی در شرححالنگاری علمای شیعه، اطلاعات ما درباره زندگی و تألیفات خود او کم و بیشتر بر اساس سخنان خودش است.
این مقاله به معرفی یک سند مهم و البته مغفول درباره تألیفات افندی اختصاص دارد. میرزا زینالعابدین، فرزند میرزا عبدالله افندی، بعد از وفات او در آغاز یکی از کتابهای مِلْکی پدرش فهرستی از تألیفات او را نوشته است. این فهرست علی رغم اختصار خود اطلاعات جالبی درباره افندی به دانستههای ما میافزاید. از جمله نام سه کتاب جدید افندی؛ علائق کلامی او؛ و رابطه او با شاه سلطان حسین صفوی.
همچنین به مناسبت توضیحی درباره سرنوشت کتابخانه افندی ارائه شده است. بنا بر یادداشتهای افندی روی نسخههای کتابخانهاش او مدتی پیش از مرگ در حدود سال 1127ق کتابهای خود را بین فرزندانش تقسیم کرد: دو پسرش میرزا احمد و میرزا زینالعابدین و دخترش خدیجه خانم. در مقاله نمونههایی از نسخههای بخشیدهشده به هر یک از فرزندان افندی معرفی شده است.