کتاب رسائل العشاق و وسائل المشتاق علی بن احمد سیفی نیشابوری، کهن‌ترین و نخستین آیین‌نامه مبسوط نگارش نامه‌های عاشقانه در زبان فارسی بوده و مجموعه نمونه‌هایی از نامه‌های مناسب احوال مختلف عاشق و معشوق را در برمی گیرد. به دیگر سخن، دستورالعمل و سرمشقی برای نگارش نامه‌های عاشقانه است که نویسنده در آن یکصد نامه عشقی زیبا با نثر فارسی مزین به اشعار ممتاز شعرای بزرگ آورده است. هر یک از نامه‌ها به موضوعی اختصاص دارد. نویسنده در نوشتار حاضر، کتاب مذکور را در بوته بررسی قرار داده است. در کتاب سیفی به ذکر سروده‌هایی از فردوسی بازمی‌خوریم. ازاین‌رو، نویسنده در بخشی از مقاله، یادکردهای سیفی از فردوسی را بیان داشته و در مقابل، برخی از ابیاتی را که در شاهنامه نیافته و یا متفاوت است را متذکر می‌شود.
)