علامه مصطفوی مؤلف کتاب تفسیر روشن، در کتاب خود بعد از عنوان یک یا چند آیه از قرآن، به شرح لغات پرداخته و پس از آن، ترجمه آیات را ذیل عنوان ترجمه می‌آورد. نویسنده در نوشتار حاضر، ترجمه مذکور را در بوته نقد و بررسی قرار داده است. به‌زعم وی، ترجمه مؤلف درعین‌حال که در بسیاری از آیات، مقصود و منظور متکلم را تفهیم نمی‌کند؛ چه‌بسا در آن، تحریف معنایی دیده می‌شود. همچنین، پیچیده، ناخوانا و دارای لغزش و خطاست. نگارنده برای تأیید انتقادات وارده خود، نخست، از علت کاستی‌های کتاب سخن به میان می‌آورد. وی اشکالات را برخاسته از ضعف نگارش فارسی مؤلف و اصول مورد پذیرش وی درباره لغات قرآن و معانی آنها از کتاب التحقیق فی کلمات القرآن می داند. در ادامه، با بیان شاهد مثال‌هایی از متن کتاب، خطاهای رخ داده در ترجمه را پیش چشم مخاطبان قرار می‌دهد.
)