نظریۀ «وحدت موضوعی سورهها»، ازجمله روشهای تفسیر قرآن است که روابط مفهومی میان آیات قرآن را در پرتو غرض سوره مورد توجه قرار میدهد. رسالت این نظریه نظاممند و منسجم جلوه دادن هر یک از سورههاست که در آن مفسر در خلال توجه به جنبههای ادبی و زبانی، به دنبال راهی برای کشف پیوستگی اهداف و تناسب معنوی میان محور سوره و گزارههای معنایی است. اهتمام به متمایز و مستقل جلوه دادن شخصیت هر سوره ازجمله ثمرات این نظریه مطرح شده که مدتها از بیان آن گذشته است، از این رو آگاهی نسبت به نظرات مطروحۀ جدید، میتواند نگرشی نوین به این نظریه بخشد. کتاب «التفسیر الموضوعی لسور القرآن الکریم» از جملۀ این تالیفات است که به اشراف دکتر مصطفی مسلم در دهۀ حاضر منتشر شده است. این کتاب متضمن آراء و نظرات جدید تفسیری و یا بازخوانی و تکمیل تعدادی از آنهاست که لزوم توجه به آن ضروری مینماید؛ لذا این نوشتار به معرفی این کتاب تفسیری و چگونگی کاربست نظریۀ وحدت موضوعی سُوَر در آن، اهتمام داشته است.
حسن نیا, علی, & خاتمی, محسن. (1399). کاربست نظریۀ «وحدت موضوعی سورهها» در کتاب التفسیر الموضوعی لسور القرآن الکریم. آینه پژوهش, 31(183), 211-228. doi: 10.22081/jap.2020.69555
MLA
علی حسن نیا; محسن خاتمی. "کاربست نظریۀ «وحدت موضوعی سورهها» در کتاب التفسیر الموضوعی لسور القرآن الکریم", آینه پژوهش, 31, 183, 1399, 211-228. doi: 10.22081/jap.2020.69555
HARVARD
حسن نیا, علی, خاتمی, محسن. (1399). 'کاربست نظریۀ «وحدت موضوعی سورهها» در کتاب التفسیر الموضوعی لسور القرآن الکریم', آینه پژوهش, 31(183), pp. 211-228. doi: 10.22081/jap.2020.69555
VANCOUVER
حسن نیا, علی, خاتمی, محسن. کاربست نظریۀ «وحدت موضوعی سورهها» در کتاب التفسیر الموضوعی لسور القرآن الکریم. آینه پژوهش, 1399; 31(183): 211-228. doi: 10.22081/jap.2020.69555