در این مقاله به روش کتابخانه‌ای و با بهره‌گیری از اسناد و نسخ خطی نویافته، همچنین تاریخ موثق شفاهی ضمن تحلیل و تطابق کتاب‌های منتشرشده دربارۀ امامزاده حضرت سیدعفیف‌الدین شاه‌زندو (ع) در شهر بیرم لارستان، به معرفی و بررسی تاریخ وی و خاندانش اقدام شده است و کوشش شده با ارائۀ مطالب مهم دربارۀ این شخصیت برجستۀ تاریخی ـاسلامی در جنوب فارس و یکدست‌سازی متون تاریخی، نکات و مواردی تازه‌یاب نیز به مطلب اضافه گردد. شاه‌زندو در اول قرن پنجم قمری یعنی سال 402 قمری به بخش بیرم لارستان فارس وارد شد و در سال 432 قمری، طبق سنگ قبر پیشین و تذکره‌ای که از سیدعلی‌اکبر متخلص به صابر بیرمی، کلانتر بیرم در دورۀ قاجار به دست آمده، وفات یافته است. حاصل دورۀ سی‌سالۀ زندگی وی در جنوب ایران، اسلام‌آوردن مناطق مختلف لارستان و جنوب فارس تا بخش‌هایی از هرمزگان و بوشهر بوده است. مقبره و گنبد و بارگاه وی در مرکز شهر بیرم است. تذکرۀ موجود بر اساس یک تذکرۀ اصلی دیرین و دیوان اشعار شاه زین‌العباد بیرمی (شاعر قرن هشتم و نهم و از نوادگان شاه‌زندو که به شرح جنگ‌های شاه‌زندو می‌پردازد) نوشته شده است. بیشتر امامزادگان موجود در منطقۀ لارستان و بخش‌های جنوبی بوشهر و بخش‌های غربی هرمزگان، از اولاد، نوادگان و بستگان حضرت شاه‌زندو هستند.
)