هزارۀ نو که از جدیدترین ترجمههای کتاب مقدس محسوب میشود را تیمی مترجمان از زبانهای اصلی آن (عبری ـ یونانی) به فارسی ترجمه کردهاند. این شماره از «آینههای شکسته» به معرفی این اثر و بررسی موردی در بخش عهد عتیق متمرکز است. بخش اول مقالۀ حاضر امتیازهای این ترجمه را در سه محور برمیشمرد؛ بخش دوم نیز در پرتو قاموسهای نوین تورات از یکسو و ترجمههای کتاب مقدس از سوی دیگر، متضمن برخی ملاحظات در شیوۀ ترجمه است. موارد مورد مطالعه در این بخش عبارتاند از: یوشع 19: 34، مزامیر 139: 11 و حزقیال 13: 11. باری، به دلیل پیچیدهبودن زبان تورات، در رابطه با این ترجمه نیز با وجود امتیازهای فراوانی که دارد، همچنان در مواردی با یک آینۀ شکستۀ دیگری مواجهیم.