جُنگ‌ها و مجموعه‌های کهن، منابعی ارزشمند در پژوهش‌های ادبی و فرایند تصحیح متون به شمار می‌آیند؛ چرا‌که بسیاری از اشعار و متون پراکنده در دل این آثار حفظ شده‌اند و گاه نسخه‌هایی منحصر‌به‌فرد از متون کهن را در اختیار قرار می‌دهند. با این حال، اعتماد بیش از اندازه به این منابع، بدون بررسی میزان دقّت و اصالت آنها، می‌تواند به تحریف متن اصلی بینجامد. جُنگ‌ها معمولاً حاصل گردآوری‌های شخصی‌اند و ممکن است با اشتباهات یا دخالت‌های سلیقه‌ای و دخل و تصرّف‌های نسخه‌برداران یا گردآورندگان همراه باشند؛ از‌این‌رو، در بهره‌گیری از جُنگ‌ها و مجموعه‌های کهن، باید همواره با دقّت و احتیاط عمل کرد و آنها را با عنوان منابع کمکی در نظر گرفت. تنها از رهگذر چنین رویکردی است که می‌توان به متنی نزدیک به متن اصلی دست یافت و اعتبار علمی تصحیح را حفظ کرد.
)