فرض ما در این مقاله بر این است که تمام وزن‌های رایج و پرکاربرد شعر فارسی که خود به دستۀ وزن‌های اصلی و مشتق تقسیم می‌شوند، به‌سادگی در درون دستگاه وزن یا نظام طبقه‌بندی ابوالحسن نجفی می‌گنجند، اما تعدادی وزن عمدتاً جدید و در عین حال مطبوع باقی می‌مانند که به‌سادگی در نظام طبقه‌بندی ابوالحسن نجفی نمی‌گنجند که ما آنها را وزن‌های فرعی نامیده‌ایم. سیمین بهبهانی از وزن‌های فرعی بسیاری در اشعار خود استفاده کرده است، و ما در این مقاله در چارچوب قواعد و شیوۀ تقطیع ابوالحسن نجفی و نیز شیوۀ طبقه‌بندی علی‌اصغر قهرمانی مقبل، می‌کوشیم تا اولاً تمام آنها را استخراج و توصیف کنیم، و ثانیاً راهی برای گنجاندن آنها در درون نظام طبقه‌بندی ابوالحسن نجفی و درنتیجه طبقه‌بندی و نام‌گذاری آنها پیشنهاد کنیم.
)