از دیرهنگام تا زمان معاصر در نسبتدادن کتاب به شخصی، پیوسته صاحب مواد و مطالب کتاب مورد توجه بوده است نه کاتب و راوی آن. نویسنده در مقالۀ حاضر به معرفی کتاب های حدیثی (پانزده کتاب) که در رجال النجاشی و الفهرست شیخ طوسی به تبعیت از منابع مورد استفادهشان به راویان و تکمیل کنندگانشان نسبت داده شدهاند، میپردازد و این مسئله را در بوته نقد و بررسی قرار میدهد.
)