این گفتار پاسخی است به نقد آقای فرزاد ضیایی حبیب‌آبادی بر دیوان محمود و رکن بکرانی که در شمارۀ 206 مجلّۀ آینۀ پژوهش به چاپ رسیده است. آقای ضیائی در نقد خود، پیش از آن که با رعایت اخلاق به نقد اثر بپردازند، کوشیده‌اند که مصحّحان و پدیدآورندگان اثر را با الفاظ و تعبیرات توهین‌آمیز، آماج بدزبانی قرار دهند.
)