وقف قرآن از سوی بانوان شیعه و سنی در سده‌های کهن اسلامی امری متداول بوده است که نمونه‌های متعدد آن را در کتابخانۀ آستان قدس رضوی می‌توان یافت. امیرتی بنت ابی العباس الحمرائی یکی از بانوان (احتمالاً) شیعه در سدۀ پنجم هجری است که نسخه‌ای سی پاره از قرآن به خط کوفی ایرانی را بر حرم امام رضا علیه السلام وقف کرده است. این مقاله پس از مروری بر تاریخچۀ این اثر و واقف آن، به توصیف جزییات و ویژگی‌های متنی و هنری این نسخه از قرآن می‌پردازد و نشان می‌دهد که پاره‌هایی از این اثر وقفی در گذشته از حرم امام رضا علیه السلام خارج شده و اکنون به کتابخانۀ ملی فرانسه (به شمارۀ Arabe 7263)، حرم امام حسین علیه السلام، و کتابخانۀ مرکزی دانشگاه تهران (به شمارۀ 4631) راه یافته‌اند، یا در حراج‌های مختلف اروپایی به فروش رسیده‌اند.
)