در شمارۀ سوم «نوشتگان»، نخست (۶) بخشی از فصل «ایرانی میانه» نوشتۀ والتر برونو هنینگ ترجمه شده و پیش از آن توضیحاتی داده‌ایم دربارۀ پژوهش‌های مرتبط دربارۀ متن‌های بررسیدۀ او در این نوشته که پس از درگذشت او انجام شده‌است. در بخش بعد (۷)، کهن‌ترین نمونه از دعای زندگانیِ «صدوبیست» ساله از متنی ختنی معرّفی شده‌است. در پایان (۸) دربارۀ دو واژۀ فرهنگِ کهنِ عربی-فارسی (۱۴۰۱) توضیحاتی افزوده‌ایم.
)