در این شماره از «نوشتگان»، گنیزۀ افغانستان، یکی از مهمترین مجموعههایِ متونِ فارسی-یهودی، بهاجمال معرّفی شدهاست. در ادامه، به یکی از نامههایِ متقدّمِ این مجموعه، احتمالاً از سدۀ پنجمِ هجری، پرداخته و، ضمنِ اشاره به یک دو ویژگیِ آن، متنِ حرفنوشته و ترجمۀ آن را بهنقل از حییم (Haim, 2012) پیش نهادهایم. در پایان، فهرستی از واژهها و عباراتِ متن افزوده شدهاست.