محمّدصالح رضوی(زنده در 1104 ق) فرزند میرزا محمّدباقر متولّی و برادر میر شاه تقی‌الدین محمّد متولّی است. از وی چهار مجموعۀ شعر به نام‌های جواهرالخیال، دقایق‌الخیال، معارج‌الخیال(هر سه، رباعی‌نامه) و لطایف‌الخیال(برگزیدۀ غزل‌های شاعران عهد صفوی) بازمانده و شناخته شده است. امّا محمّدصالح کتابی دیگر نیز دارد که تا کنون جزو آثار او شمرده نشده است. علّت این امر، آمیختگی نام و شرح احوال وی با میرزا (ابو)صالح رضوی صدرالممالک(فوت: 1090 ق) است که فرزند میرزا محسن نوّاب رضوی و نوادۀ دختریِ شاه عباس اوّل بوده و به تولیت آستان قدس اشتغال داشته و مدرسۀ صالحیۀ نوّاب و ایوان مصلّی در مشهد مقدّس به امر وی ساخته شده است. در این مقاله ضمن اشاره به آمیختگی نام و شرح حال این دو، کتاب «وسیلةُ‌الشِّفاء» محمّدصالح رضوی و نسخه‌های آن را معرّفی می‌کنیم.
ضیایی حبیب آبادی, فرزاد. (1402). «وسیلةُ‌الشِّفاء» کتابی دیگر از محمّدصالح رضوی (با مروری بر احوال و آثار وی). آینه پژوهش, 34(199), 251-270. doi: 10.22081/jap.2023.74274
MLA
فرزاد ضیایی حبیب آبادی. "«وسیلةُ‌الشِّفاء» کتابی دیگر از محمّدصالح رضوی (با مروری بر احوال و آثار وی)", آینه پژوهش, 34, 199, 1402, 251-270. doi: 10.22081/jap.2023.74274
HARVARD
ضیایی حبیب آبادی, فرزاد. (1402). '«وسیلةُ‌الشِّفاء» کتابی دیگر از محمّدصالح رضوی (با مروری بر احوال و آثار وی)', آینه پژوهش, 34(199), pp. 251-270. doi: 10.22081/jap.2023.74274
VANCOUVER
ضیایی حبیب آبادی, فرزاد. «وسیلةُ‌الشِّفاء» کتابی دیگر از محمّدصالح رضوی (با مروری بر احوال و آثار وی). آینه پژوهش, 1402; 34(199): 251-270. doi: 10.22081/jap.2023.74274
)