نوشتار پیش رو دربارة یکی از ممدوحان منوچهری دامغانی، ابوحرب بختیار بن محمد، حاکم دامغان در اوایل سدة پنجم است. او در دورة حکومت زیاریان (در طبرستان و گرگان)، دیلیمان (در ری و برخی نقاط دیگر) و غزنویان (در خراسان، ری و دیگر نواحی)، بر قومس حکومت می‌رانده است. بر اساس اشعاری که منوچهری دربارة این حاکم سروده، می‌توان به اطلاعاتی دربارة این شخص، میزان و چند و چون وابستگیِ حکومت او به حکومت‌های قدرتمند‌تر (از جمله زیاریان، غزنویان و آل بویه) و اوضاع سیاسیِ منطقة تحت حکومت او (قومس) دست یافت.
)