فرهنگ علی صفی، تألیف فخرالدّین علی صفی (867-939ق)، پسر ملّاحسین واعظ کاشفی است. این کتاب ظاهراً یک قاموسِ لغتِ عربی- فارسی است؛ امّا بر اساس ترتیب الفباییِ لغات فارسی و معادلِ آنها در زبان عربی تنظیم شده و درواقع یک لغتنامۀ فارسی به عربی است که شماری از اسماء، حروف و مصادر را دربرمی‌گیرد. مؤلّف در تدوین این اثر از فرهنگنامه‌های دیگری چون المصادر، تاج‌المصادر و مهذّب‌الأسماء بهره برده است. کوشش او در گزینش برابرنهاده‌های فارسی بیشتر معطوف به استعمال لغات فصیح و مدرسه‌ایِ روزگارِ خود بوده است، نه زبان زندۀ گفتاری و رایج هرات در قرون نهم و دهم هجری.
این فرهنگ با تصحیح دقیق و مقدّمۀ عالمانۀ دکتر مسعود قاسمی احیاء شده است که در این مقاله معرّفی اجمالیِ آن را می‌خوانید.
)