ضیاءالدین عباد الله اعرجی از علماء قرن 8 هـ.ق، از شاگردان علامه حلی محسوب میشود. وی دارای سه تألیف است که دو اثر آن حاشیه و شرح کتابهای استاد خود با نام «حاشیه قواعد الاحکام» و «منیة اللبیب فی شرح تهذیب» است. اثر سوم رساله «التحفة الشمسیة فی المباحث الکلامیة» است که به درخواست «حماد بن عیسی» تالیف شده است. مصنف در این اثر یک دوره عقاید شیعه بهصورت مختصر بازگو نموده و از استدلالهای فنی و پیچیده کلامی صرفنظر کرده است.