نویسنده براساس فرهنگ لغت عربی به فارسی دیبا جالأسماء )کتابت در 719 (، ابتدا برخی لغات را که در فرهنگ جامع زبان فارسی وجود ندارند، به دست داد هاست: «آ باندازک، آبچِک، آب سن گزده، آرایش پاره، آریج ». در ادامه، برخی لغات را که در فرهنگ جامع زبان فارسی مدخل شده، ولی شاهدی از قرن هشتم ندارند، مشخص کرده است: «آب خواره، آب دستان، آب دستگاه، آب روش، آب روِشن، آَتنگ، آدَرم، آردهاله، آزَخ، آسوخته، آسوده، آ کَنده، آمیزه، آمیز همو، ابریشم گزار ». آنچه از این مقاله اثبات م یشود، اهمیت فرهن گهای عربی به فارسی و لغات فارس یای است که در برابر کلمات عربی آمد هاند؛ لغاتی که بعضاً در هیچ متن منظوم یا منثور دیگری دیده نم یشود
اسکندری, علی اصغر . (1397). اضافه کردن چند مدخل و شاهد به فرهنگ جامع زبان فارسی جلد 1 و 2. آینه پژوهش, 29(173), 121-128. doi: 10.22081/jap.2019.66843
MLA
اسکندری, علی اصغر . "اضافه کردن چند مدخل و شاهد به فرهنگ جامع زبان فارسی جلد 1 و 2", آینه پژوهش, 29, 173, 1397, 121-128. doi: 10.22081/jap.2019.66843
HARVARD
اسکندری, علی اصغر. (1397). 'اضافه کردن چند مدخل و شاهد به فرهنگ جامع زبان فارسی جلد 1 و 2', آینه پژوهش, 29(173), pp. 121-128. doi: 10.22081/jap.2019.66843
CHICAGO
علی اصغر اسکندری, "اضافه کردن چند مدخل و شاهد به فرهنگ جامع زبان فارسی جلد 1 و 2," آینه پژوهش, 29 173 (1397): 121-128, doi: 10.22081/jap.2019.66843
VANCOUVER
اسکندری, علی اصغر. اضافه کردن چند مدخل و شاهد به فرهنگ جامع زبان فارسی جلد 1 و 2. آینه پژوهش, 1397; 29(173): 121-128. doi: 10.22081/jap.2019.66843