چکی ده:دانش فقه از گسترده ترین علوم در فرهنگ اسلامی است که مشتمل بر چندین فصل )باب(و هر فصل شامل موضوعات متنوع است.ا گر به روش تبویبی تنظیم شود ساختاری با طبقه بندی پیدا می کند که عمدتاً برای آموزش سودمند است.در صورتی که ساختار نمایه ای اغلب در عرصه اطلاع رسانی کاربرد می یابد.نویسنده در مقاله حاضر ابتدا قلمرو و مرزهای علمی دانش فقه را از طریق اصطلاحات یا کلی دواژه های فقه بیان می کند و س تمایزها و تفاوت های روشی دانشمندان قدیم و جدید در طبقه بندی دانش فقه را مطرح می نماید.معرفی اصطلاح نامه های فقه در دو گروه قدیمی و جدید، از دیگر مباحث مطرح شده در مقاله می باشد.در ادامه، نویسنده به معرفی ساختارهای طبقه بندی تبویبی و نمایه ای و مقایسه آن ها با یکدیگر همت گماشته است.در انتها، کارآیی های روش نمایه ای را به تصویر می کشد.