نویسنده در نوشتار حاضر، کتاب قرائت گزینی انتقادی دیوان حافظ به کوشش بهاء الدین خرمشاهی و هاشم جاوید را در بوته نقد و بررسی قرار داده است. نویسندگان این کتاب در مقدمه، ابتدا شش تصحیح علمی انتقادی دیوان حافظ را معرفی کرده اند که بدین شرح اند: 1. عیوضی و بهروز، 2. خانلری، 3. نیساری، 4. جال نایینی و نورانی وصال، 5. سایه، 6. نسخه خلخالی با تصحیح خرمشاهی. این دو، دیوان مصحح قزوینی را در متن قرار داده و اختاف روایت های نسخ شش گانه مزبور با آن را در پانویس ذکر کرده اند. البته همان گونه که گفته اند در مواردی که ضبط های قزوینی را غلط می دانسته اند، ضبط یکی از شش نسخه مشورتی را در متن قرار داده و درباره چرایی این گزینش و جابجایی نیز در همان جا توضیح داده اند. نگارنده این سطور، به ارائه چندین اشکال روشی کلی و جزئی در کتاب، اقدام کرده است.
)