شیخ عبدالرزاق خائف قمی (م 1329 ش) ضمن آنکه «روضه‌خوان حرم حضرت معصومه» بود، شاعری نیرومند و با این وجود طناز است که هم‌زمان در همه صورت‌های ادبی شعر، از قصیده و غزل تا قطعه و رباعی و در حوزه ستایش معصومان و کربلا شعر سروده است. دیوان وی قبل از مشروطه، به صورت مختصر منتشر شده است؛ اما نسخه اصل آن در کتابخانه آیت‌الله العظمی مرعشی برجای مانده که چند‌برابر متن چاپی است. در این مرور سعی کرده‌ام آنچه وی درباره مسائل اجتماعی و سیاسی ایران و به‌ویژه قم سروده است و نیز نمونه‌ای از اشعار وی را درباره خاندان تولیت با هدف شناخت بهتر فرهنگ این شهر بیاورم. خائف قمی از نزدیکان تولیت و سال‌ها در حرم به کار روضه‌خوانی مشغول بود؛ با این وجود در مدرسه باقریه، از مدارس جدید این شهر نیز معلمی می‌کرد.
)