سال‌هاست فقرۀ پایانیِ زیارت عاشورای مشهور، ذهن اندیشمندان را به خود مشغول کرده است. برخی برای «عدم اصالت» آن دلایلی ارائه کرده‌اند و پاسخ‌هایی به آنان داده شده است. در مقالۀ «تحلیل و نقد یکی از فقره‌های نسخۀ رایج زیارت عاشورا» ـ که در سال ۱۳۹۲ در دوفصلنامۀ علمی، پژوهشی «کتاب قیّم» منتشر شده است ـ نویسندگان ارجمند کوشش کرده‌اند با معیارهای چهار‌گانه اثبات کنند: فقرۀ پایانی زیارت عاشورا در کامل‌الزیارات و نیز نسخه‌های کهن مصباح‌المتهجد شیخ طوسی که مشتمل بر عبارت «ٱبْدَأْ بِهِ أَوَّلاً ثُمَّ الثّٰانیَ وَ الثَّالِثَ وَ الرَّابِعَ » نیستند، در برابر نسخه‌های متأخر مصباح‌المتهجد ـ که مشتمل بر این عبارت هستند ـ ترجیح دارند. نگارنده در نوشتار پیش رو به نقد و بررسی دلایل ارائه‌شده در این مقاله پرداخته است.
)