در حالی‌که در چند دهۀ اخیر پژوهش‌های پرشمار و گوناگونی به زبان‌های بین‌المللی در خصوص تاریخ و اندیشه‌های فِرَق اسلامی نشر یافته است، مطالعات فرقه‌شناسی در ایران، آنگونه‌که بایسته و شایسته است، گسترش نیافته و تحقیقات ژرف و دانشورانۀ قابل ملاحظه‌ای در این حوزه صورت نگرفته است. یکی از پژوهش‌های اندکی که در سالیان اخیر دربارۀ شناخت فرقه‌ها و مذاهب اسلامی منتشر شده است کتاب ارزنده و آموزندۀ درس‌هایی درباره فرق اسلامی نوشتۀ استاد رسول جعفریان است. این کتاب، نگاشته‌ای است مبسوط در معرّفی فرقه‌ها و مذاهب اسلامیِ معروف در تاریخ و تمدّن اسلامی. اثر مزبور، مجموعه‌ای است از جستارها و مقالاتی که نویسندۀ دانشور آن طی سال‌های گذشته در خصوص فرقه‌های اسلامی و مسائل مربوط به دانش مِلَل و نِحَل نگاشته و منتشر کرده بوده و اینک تمامی آنها یکجا با پاره‌ای اضافات و اصلاحات بازچاپ شده است. مقالۀ حاضر، با مروری بر بخش‌ها و فصول مختلف کتاب نامبرده، مهمترین ویژگی‌های این اثر را بازمی‌نماید.
)