این مقاله با استفاده از انبوهی از منابع سیره به زبان‌های عربی، ارمنی، گرجی، یونانی و لاتین به تغییر دین از اسلام به مسیحیت می‌پردازد و می‌کوشد که با بررسی زندگی شهیدان مسیحی نشان دهد که چرا مسلمانان در یک ـ دو قرن نخست پس از دورۀ فتوحات به این انتقال غافلگیرکننده از «مسجد به کلیسا» تن دادند. بسیاری از مطالعات دربارۀ گروش به اسلام بیشتر به مباحث الاهیاتی توجه داشته‌اند و می‌خواسته‌اند نشان دهند که چرا در اواخر جنگ‌های صلیبی شمار بسیاری از مردم خاورمیانه به مسیحیت گرویدند. این مقاله، برخلاف آنها، می‌خواهد نشان دهد چرا اسلامی‌سازی ــ به‌ویژه در دوران بنی‌امیه و دوره‌های ابتدایی عباسیان ــ در زمانی که مسلمانان اقلیتی را در بسیاری از مناطق تحت کنترلشان شکل دادند می‌توانست به شدت تصادفی، حتی متزلزل، باشد.
حسنی, نسیم, & سانر, کریستین سی.. (1401). شنا کردن خلاف جهت آب: گروش مسلمانان به مسیحیت در دوران متقدم اسلامی. آینه پژوهش, 33(197), 109-138. doi: 10.22081/jap.2022.73994
MLA
نسیم حسنی; کریستین سی. سانر. "شنا کردن خلاف جهت آب: گروش مسلمانان به مسیحیت در دوران متقدم اسلامی". آینه پژوهش, 33, 197, 1401, 109-138. doi: 10.22081/jap.2022.73994
HARVARD
حسنی, نسیم, سانر, کریستین سی.. (1401). 'شنا کردن خلاف جهت آب: گروش مسلمانان به مسیحیت در دوران متقدم اسلامی', آینه پژوهش, 33(197), pp. 109-138. doi: 10.22081/jap.2022.73994
VANCOUVER
حسنی, نسیم, سانر, کریستین سی.. شنا کردن خلاف جهت آب: گروش مسلمانان به مسیحیت در دوران متقدم اسلامی. آینه پژوهش, 1401; 33(197): 109-138. doi: 10.22081/jap.2022.73994
)