ادیبی دانشور به نام جلال‌الدین علی حرمی، در فاصلۀ سال‌های 678 تا 705 ق، مجموعه‌ای از رسایل حکمی و ادبی را برای استفادۀ شخصی فراهم آورد. وی در آن مجموعه، در پایان رساله‌ها و هامش اوراق، اشعاری به فارسی و عربی از دانشمندان و چهره‌های سرشناس از قبیل: ابن سینا، سهروردی، خیّام، فخر رازی، ناصر خسرو، شمس‌الدین جوینی، برهان‌الدین نسفی، شیخ احمد جامی و کمال‌الدین مظفر کتابت کرد. در مقالۀ حاضر، اشعار فارسی این مجموعه را نقل و بررسی خواهیم کرد. جلال حرمی، خود از رباعی‌سرایان دورۀ ایلخانی است و گردآورندۀ سفینۀ کهن رباعیّات، بیست و سه فقره از رباعیّات او را در سفینۀ خود به یادگار گذاشته است.
)