نویسنده براساس فرهنگ لغت عربی به فارسی دیبا جالأسماء )کتابت در 719 (، ابتدا برخی لغات را که در فرهنگ جامع زبان فارسی وجود ندارند، به دست داد هاست: «آ باندازک، آبچِک، آب سن گزده، آرایش پاره، آریج ». در ادامه، برخی لغات را که در فرهنگ جامع زبان فارسی مدخل شده، ولی شاهدی از قرن هشتم ندارند، مشخص کرده است: «آب خواره، آب دستان، آب دستگاه، آب روش، آب روِشن، آَتنگ، آدَرم، آردهاله، آزَخ، آسوخته، آسوده، آ کَنده، آمیزه، آمیز همو، ابریشم گزار ». آنچه از این مقاله اثبات م یشود، اهمیت فرهن گهای عربی به فارسی و لغات فارس یای است که در برابر کلمات عربی آمد هاند؛ لغاتی که بعضاً در هیچ متن منظوم یا منثور دیگری دیده نم یشود
اسکندری, علی اصغر. (1397). اضافه کردن چند مدخل و شاهد به فرهنگ جامع زبان فارسی جلد 1 و 2. آینه پژوهش, 29(173), 121-128. doi: 10.22081/jap.2019.66843
MLA
علی اصغر اسکندری. "اضافه کردن چند مدخل و شاهد به فرهنگ جامع زبان فارسی جلد 1 و 2", آینه پژوهش, 29, 173, 1397, 121-128. doi: 10.22081/jap.2019.66843
HARVARD
اسکندری, علی اصغر. (1397). 'اضافه کردن چند مدخل و شاهد به فرهنگ جامع زبان فارسی جلد 1 و 2', آینه پژوهش, 29(173), pp. 121-128. doi: 10.22081/jap.2019.66843
VANCOUVER
اسکندری, علی اصغر. اضافه کردن چند مدخل و شاهد به فرهنگ جامع زبان فارسی جلد 1 و 2. آینه پژوهش, 1397; 29(173): 121-128. doi: 10.22081/jap.2019.66843