نویسنده در نوشتار حاضر، برخی اشتباهاتی را که در مکتوبات و مطبوعات منتشر شده در قالب سرگذشت نامه ها و کتب تراجم توسط تراجم نگاران و سرگذشت پژوهان تحریر شده است، متذکر می شود و شاهد مثال هایی از آن ها را بیان می دارد. به این ترتیب، میزان اعتمادناپذیری شیوه برخی تراجم نگاران را آشکار می سازد و وثوق بی جهت و اعتماد کلی بر همه آنچه در بیان احوال گذشتگان گفته و نوشته می شود را نفی می کند.
)