کمال الدین ابوالفضل عبدالرزاق معروف به ابن صابونی یا ابن فوطی، از مورخان و راویان حدیث در دوران حکومت ایخانیان است. از جمله آثار او می توان به مجمع الآداب فی معجم الالقاب، اشاره کرد که در زمره تراجم بزرگ قرار می گیرد و علی رغم از میان رفتن بخش های زیادی از آن، اطلاعات مهمی را در دسترس قرار می دهد. در میانه شرح حال های موجود در مجمع الآداب، نکاتی از زندگانی خود ابن فوطی نیز آشکار می گردد. با توجه به این نکات، چگونگی زندگی و فعالیت های علمی ابن فوطی، منابع تألیف این کتاب و نیز شرایط اجتماعی، علمی و دینی زمان او آشکار می شود. نویسنده، نوشتار حاضر را با ارائه پیشینه مختصری از پژوهش های انجام شده پیرامون ابن فوطی و آثار وی، آغاز می کند. به زعم وی، علی رغم اذعان پژوهشگران معاصر به اهمیت کتاب مذکور و استفاده فراوان از آن در تحقیقات گوناگون، تاکنون در مورد شرایط زندگی ابن فوطی و مشخصه های کتاب مجمع الآداب، تحقیقی جامع صورت نگرفته است. از این رو، وی در نوشتار خود، سه مسئله محوری را در دستور کار قرار داده است: ترسیم تصویری کلی از حیات ابن فوطی، ساختار، منابع و مشخصه های مجمع الآداب، و فعالیت های علمی ابن فوطی و ارتباطات وی با دانشمندان و جامعه روشنفکران معاصر خود.
)