%0 Journal Article %T بررسی رباعیات عصمت بخارایی %J آینه پژوهش %I پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی (وابسته به دفتر تبلیغات اسلامی حوزه علمیه قم) %Z %A میرافضلی, سیدعلی %D 2022 %\ 06/22/2022 %V 33 %N 194 %P 199-214 %! بررسی رباعیات عصمت بخارایی %K عصمت بخارایی %K شعر دورۀ تیموری %K رباعی %K رباعیات سرگردان %K رباعیات الحاقی %R 10.22081/jap.2022.72963 %X  عصمت بخارایی از شاعران نامدار ماوراء النهر در اواخر قرن هشتم و اوایل قرن نهم بود. اشعار او در زمان حیاتش رواج و روایی فراوانی داشت. وی به روایتی در سال 829 و به روایت دیگر در 840 ق درگذشت. بساطی سمرقندی و خیالی بخارایی از شاگردان او بودند و سلطان خلیل نوۀ تیمور، برای او احترام زیادی قائل بود.  دیوانی که از عصمت بخارایی موجود است، دربردارندۀ 7500 بیت شعر اعم از قصاید، غزلیات، قطعات، رباعیات، ترجیعات و مفردات ‌است. این کتاب با اینکه یک نوبت در سال 1366 به چاپ رسیده، فاقد ویژگی‌های یک تصحیح علمی است. در بررسی نسخۀ چاپی و چند دستنویس کهن دیوان عصمت بخارایی، مشخّص شد که در سدۀ نهم هجری یکی از گردآورندگان دیوان عصمت، رباعیات کمال اصفهانی، انوری، اوحدی مراغه‌ای و دیگران را به دیوان او الحاق کرده است. همچنین، برخی از رباعیات مسلّم شاعر، از چشم مصحّح دیوان او پوشیده مانده است. هدفِ این مقاله، بررسی این دو موضوع است.     %U https://jap.isca.ac.ir/article_72963_dfd9e154eefb79f0b8b0968240ba67e0.pdf